KELİMELERİN KİFAYETSİZ KALDIĞI AN

Nereden başlayıp nasıl anlatsam son on gündür yaşadıklarımı. Uzun zorlu yorucu ümitsiz geçen günler çok ama çok zordu Allahım kimselere yaşatmasın sevdiklerini kaybetme korkusunu Babam geçen hafta kalp krizi geçirdi ve ben telefonla öğrendim babamın yoğun bakımda olduğunu ve hayati tehlikeyi atlatmadığını. Sonra anjiyo yaptılar 3 damar tıkalı olduğu için ameliyat olmasına karar verildi ameliyat sonrası doktoru ile görüştüğümüzde gerekeni yaptığını ama vücudun çok yıpranmış olduğunu yeni damarlarınsa sağlam olmadığını ve bundan sonra çok ümitli olmadığını belirtse de biz ümitliydik ameliyat sonrası iç kanama geçiripte tekrar ameliyata alındığını duyunca o an ümitsizliğe kapıldık ve babam geçti gözümden bu adam bu kadarını haketmedi dedim içimden yaşadıkları zor gelmişti artık ve vücut sonunda isyan etmişti. Hissettiklerim : Onu üzen ona zarar veren herkese kin nefret isyan vardı içimde sonra pişmanlık çaresizlik sap gibi ortada kalmışlık ben şimdi ne yapacam bir başıma bu koca hayatla korkusu sırtımı yasladığım dağ gibi adam yok deyip dengeyi kaybetme keşkeler vs vs vs insanın beynini kemiren karmakarışık duygular belki bir sınavdı benim için biraz silkelenip kendime geldim ve öğrendim ki hayat insanın elinde duran minicik bir sabun parçası ve her an kayıp gidebilir parmaklarımızın arasından o yüzden daha bir sarılmalı tutunmalı hayata ve sevdiklerimize. İşte bu zor ve yorucu günlerde her türlü desteğiyle benden yüreğini desteğini sevgisini ilgisini esirgemeyen başta biricik dostum Emel´ime ve babama kan ihtiyacını duydukları anda elinden gelen çabayı gösteren tüm mesai arkadaşlarına ve hastaneye koşarak kan vermeye gelen kanıyla can veren hayat veren arkadaşlarına Filiciğime acil taze kan gerektiğinde hastanenin kantininde oturan ve bana insanlık ölmemiş dedirten ismini bilmediğim bir vatandaşa babama kan vermek için gelen Erol abimin arkadaşlarına bu yorucu ve çaresiz geçen süreçte yanımda olan arayan soran dostlarım akadaşlarım komşularım ve tüm sevdiklerime çok ama çooooooooooooooooooook teşekkürler....